TEATR ITP – zespół został założony z inicjatywy salezjanina, ks. Mariusza Lacha w 2001 roku. Wtedy to ksiądz studiujący na filologii polskiej zaprosił do współpracy studentów zainteresowanych działaniami teatralnymi i razem rozpoczęli pracę warsztatową. Pierwszy występ miał miejsce 25 IV 2001 podczas corocznych KULturaliów. Wtedy to nowo powstały „teatr polonistów” przedstawił publiczności „Perłę” – parafrazę biblijnej przypowieści opowiedzianą językiem teatru ruchu. Spektakl ten powstał w ramach „Teatralnej Szkoły Ewangelizacji SARUEL” w roku 1997, zaś na potrzeby kul-owskiej grupy został rozszerzony, stając się tym samym pierwszym autorskim spektaklem teatru.

 

Choć inicjatywa zawiązała się wśród studentów polonistyki KUL to do ITP należą także uczący się na innych kierunkach (pedagogika, psychologia, prawo, filozofia, i wiele innych…) wszystkich lubelskich uczelni. Jedynym warunkiem należenia do grupy jest systematyczna praca, otwarcie się na zajęcia proponowane na próbach oraz wspólna odpowiedzialność za całe dzieło. Wśród uczestników grupy są, co jest ewenementem na skalę kraju, tylko studenci. Absolwenci, po zakończonym okresie pobierania nauki, zaczynają kolejne etapy swego życia. Tym, którzy pragną je wiązać ze sceną proponowane jest rozwijanie indywidualnych talentów przez włączanie się do innych (często profesjonalnych) grup, a także szeroko zakrojona działalność teatralno-edukacyjna (praca w domach kultury, prowadzenie własnych grup, warsztatów).

 

Formami, które stały się dominującymi w „Teatrze ITP” były wszelkie aktywności sceniczne związane z muzyką. Dlatego nieomalże co roku swą premierę mają autorskie musicale bądź spektakle muzyczne, w których śpiew stanowi istotną rolę. Oprócz nich w repertuarze teatru można znaleźć kilka spektakli teatru ruchu, a także różnorodne koncerty składające się czy to z piosenek z minionych przedstawień, czy też specjalnie skomponowane i wystawiane jako odrębna całość.

 

Scenariusze w dużej mierze oparte są na dwóch źródłach. Jednym z nich jest Biblia, której różne fragmenty czy tematy stają się przyczyną refleksji, drugim - dzieła literatury polskiej, jak i światowej. W przypadku Pisma Świętego wykorzystywane są motywy i historie biblijne, jednak nigdy nie są one bezpośrednio przekładane na scenę. Stanowią tylko myśl, która jest kanwą do powstania autorskich scenariuszy. W ten sposób zostały opracowane wydarzenia z Księgi Rodzaju („Raj utracony” i „Nowy raj utracony”), historie patriarchów: Abrahama („Moria”), Józefa sprzedanego do Egiptu („Józef – biblijna komedia muzyczna”) czy króla Dawida („Wesele Dawida”). Wykorzystano także postaci proroków – Jeremiasza, Izajasza czy Daniela („Prorock”) oraz różne motywy z Ewangelii („Perła”) lub księgi „Pieśni nad Pieśniami” (w spektaklu „Historyja”).

 

Drugim źródłem tematów są wybitne dzieła z literatury polskiej i światowej. W ten sposób powstały „Historyja” (oparta na „Rozmowie Mistrza Polikarpa ze Śmiercią” i wierszach średniowiecznych), „Toast” (na motywach „Listów starego diabła do młodego” Clive’a Staplesa Lewisa), „Peer Gynt” (opracowane dzieło norweskiego pisarza Henryka Ibsena), „Odysea” (będąca swoistym zatrzymaniem się nad mitologicznymi historiami Odyseusza), „Prawdziwa historia człowieka z La Manchy” (czyli „Don Kichote” Cervantesa), „Faust” będący próba odczytania wiekopomnego działa Johanna Wolfganga von Goethego, a także „Ifigenia” stanowiąca próbę zmierzenia się z problematyką ukrytą na kartach dramatów antycznych Eurypidesa i Sofoklesa.

 

Oprócz autorskich dzieł muzycznych, które są najistotniejszym wyróżnikiem i cechą charakterystyczną przedstawień „Teatru ITP”, jego aktorzy nie stronią także od komunikowania się ze swymi widzami za pomocą innych form. Wymienić należy widowiska plenerowe będące swoistym spotkaniem się z postaciami błogosławionego Augusta Czartoryskiego („Niebieski ptak”) i świętego Jana Bosko („Spełniony sen”), a także widowisko pt. „Opowieści papieskie” stanowiące próbę zmierzenia się z twórczością Karola Wojtyły.

 

Poza spektaklami autorskimi w 2003 roku teatr otworzył tzw. scenę edukacyjną, w ramach której co pewien czas ukazuje klasyczne dramaty, pragnąc tym samym przybliżyć ich treści swoim odbiorcom. Wśród nich można znaleźć „Nasze miasto” na podstawie dramatu Thorntona Wildera, „Szklaną menażerię” Tennesse Williamsa, „Czarownice” oparte na tekście Arthura Millera czy też „Wizyta” będąca krótszą wersją „Wizyty starszej pani” Friedricha Dürrenmatta. Scena edukacyjna powstała wśród aktorów, którzy pragną realizować swe teatralne pomysły w małych formach, często korzystając z gotowych scenariuszy. Ta działalność przybliża studentom różne, godne dostrzeżenia teksty dramatyczne, i w ten sposób zaznajamia zarówno widzów, jak i aktorów, z perełkami literatury.

 

„Teatr ITP’ jest także widoczny podczas różnych wydarzeń, które mają miejsce na uniwersytecie. Od samego początku swej działalności ubogaca swoimi etiudami wigilijnymi tzw. „Opłatek uniwersytecki”. Oprócz tego prezentuje się (będąc tym samym wizytówką uczelni) podczas takich wydarzeń jak Lubelski Festiwal Nauki, Dni Otwarte Uniwersytetu, KULturalia, Noce Kultury czy Kongresy Kultury Chrześcijańskiej. Bardzo często przygotowuje z tych okazji specjalne programy artystyczne. Wielki udział miał także „Teatr ITP” w przygotowywaniu lubelskich obchodów „Światowych Dni Młodzieży”, podczas których pod kierownictwem Marcina Wąsowskiego wraz z zaproszoną młodzieżą z archidiecezji lubelskiej przygotował i zrealizował wielkie widowisko pt. „Arena Młodych” (VII 2016).

 

Oprócz wystawiania swoich spektakli na rodzimych deskach tj. w salach KULu, teatr bardzo często wyjeżdża poza granice miasta. Można go było spotkać w większości polskich miast (Warszawa, Łódź, Kraków, Olsztyn, Bydgoszcz, Gdynia, Zielona Góra, Katowice, Nowy Sącz…) a nawet reprezentował uczelnie poza granicami kraju (w Berlinie i Oslo). Najczęściej były to wyjazdy na konkretne zaproszenie organizatorów z różnych miejscowości, ale także teatr brał udział w różnego rodzaju przeglądach. Niestety – z powodów organizacyjnych (duży skład zespołu, czas trwania sztuk przekraczający często założenia organizatorów) tych wydarzeń nie było zbyt wiele. Niemniej teatr zaistniał trzykrotnie podczas Ogólnopolskiego Przeglądu Teatrów Studenckich w Warszawie, każdorazowo przywożąc zeń wyróżnienia i nagrody. Szczególnym wyróżnieniem dla „Teatru ITP” było znalezienie się wśród nominowanych do nagrody "TOTUS 2006" w kategorii "Osiągnięcia w dziedzinie kultury chrześcijańskiej".